Panik Atak

Panik Atak nasıl bir hastalıktır ki.

bir dönem bana da panik atak teşhisi konmuştu. ne kadar sıkıcı bir rahatsızlık olduğunu yaşamayan bilmez. aslında en doğru tedavi elbette bir hekimle ortaklaşa çalışarak yapılan tedavidir. yani doktor egzersizler ve ilaç verir, siz de hem bunlara uyar hem de paniğin asıl nedenini araştırırsınız. ve nedene ne kadar kısa sürede ulaşırsanız o kadar kısa sürede bu rahatsızlığı yenersiniz.

gelelim bana; bir dönem dünyadan koptuğumu hatırlıyorum. işte tam da o dönemde kontrol benden çıkmış gibi idi. o zaman yaşadım bu duyguları. bir sefer psikologla uzun uzadıya sohbet ettim. bayağı bir beynimi zorladım ve sebebimi buldum. üstüne gittim ve yendim. ilaç tedavisi kullanmadım. ama ileride zaman zaman da olsa arada sırada misafir olarak gelmiyor değil. hatta ben kendim tetiklemeye çalışıyorum ama sen isteyince olmuyor artık.

şimdilik aklıma gelenler bunlar... sormak istediğiniz bir şey olursa dilimiz döndüğünce anlatırız bir şeyler...

saygılarımla

bizim kuzende böyle bişiler vardı ama tam olarak nası bi hastalık olduğunu bilmiyorum..
Burhan altıntoptan öğrendiğimiz kadarıyla "asortik" hastalığı yada "sosyete" hastalığı...

bizim kuzende (sosyete hastlığı olduğu için kuzen diyorum yoksa direk emmoğlu diyecem) bir sabah 2 kat balkonda kahvaltı yapıyoruz.. Onun görmediği yerde yere tabak düştü ve büyük bi şangırtı koptu bi baktık balkonda hala oğlu yok.. aşşağı atlamış.. sorduk bende hatırlamıyorum bilmiyorum dedi..
sonra başka birgün marketten gelirken elimizde poşetler arkamızda köpek havladı ama uzakta, bu poşetleri fırlatıp ana caddeye kamyonun altına doğru koşmaya başladı.. hacı naptın dedik.. poşetin içinde sucuk vardı kopek onla meşgul olurken ben kamyonun üstüne çıkarım diye atladım dedi ama yemedik tabi.... sindirim sistemi ve öd meselesi...
acaba bizim kuzendemi panik atak.. yada atak panik..

hımmm

kuzen senin halaoğlumu emmoğlumu. panik atakın o kısmını anlayamadım roko. gerçi ikiside baba tarafından oluyor ama.

panik atak genel manada endişe atakları diyede bilinir. aşırı derecede andişe,kaygı,panik havaları kişide durdurulması o anda mümkün olmayan titreme,korku,soluğun kesimesi,karın ağrısı,üşüme yada ateş basması,etrafındaki gerçekliği kaybetme,hatta ölüm korkusu gibi duyguları (bazen hepsini bir arada) yaşatabilir. fakat bu atakların bünyeye fizyolojik zararları olmamaktadır...misal atak sırasında kalbi sıkışan kişi illede kalp rahatsızlığı çekecektir bu yüzden diye bir şey yoktur..ama buna tabiki hastayı inandırmak imkansızdır..
ilerleyen aşamalarda,ataklar gelişip sıklaştıkça psikolojik yönden hastalığa yeni sorunlar eklenebilir..örneğin yükseklik korkusu olmayan bir hasta,yüksek bir yerde endişe nöbetleri geçirmeye başlar ve düşeceğini kafaya takmaya başlarsa ileride bu kişide akrofobi görülmeye başlayabilir..bunun gibi benzer etkiler sonucu çevreye bağlı olarak panik atak nöbetlerine farklı farklı rahatsızlıklar eklenip ileri bir gelişim sağlanabilir..neticede hasta tamamen paronayak olup herşeyden korkmaya,ürkmeye başlayabilir..
hastalığın tedavisinde, tedaviye önce gelişime katkıda bulunan korkulardan başlanır.yavaş ilerleyen bir süreç içerisinde, hastanın değişen ortama ayak uydurması beklenir..her şey aşama aşama gelişecktir; tıpkı hastalığın gelişimi gibi..

panik atak tedavisi imkansız bir hastalık değildir..hatta bana göre hastalık bile değildir herkes bir şeylerden korkar,zaman zaman büyük endişeler duyar..bana göre (ki bilimsel bi gerçek değildir,sadece bana göre) panik atak rahatsızlığından muzdarip kişiler korkmayı seven kişilerdir...yanlış anlamayınız,bildiğim inandığım şeyi söylüyorum..neticede insanoğlunda gelişen hiçlik duygusuyla paralel bir oranda panik atak mağdurlarının sayısının arttığı gözlemlenmektedir...
bi düşünün insan neden hastalık hastası olur..yada titizlik manyağı..yüksekten korkmak,kalabalıktan korkmak,mikroptan korkmak vs..bunalrın hepsinin temelinde insanın kendisini önemli hissetme duygusu yatar...ailesinin ilgisini çekmek için evde kırılmadık şey bırakmayan çocuk,ileriki yaşlarında bir suçluya dönüşebilir..
bu küçük örneklerden yola çıkarak,ben,panik atak rahatsızlığı çeken kişilerin aslında birazda kendi kendilerine yaptığını düşünüyorum..

çok klasik bir söz vardır; çare sizsiniz..sonunda bütün psikiyatrinin temeli hastanın kendi kendisini çözmesine anlamasına dayalıdır..doktorunuzla konuşun..sizi en çok korkutan,edişeye sokan şeyleri bulmanızda yardımcı olacaktır..bulduğunuz zaman üzerine gidin ve onu yenin..mümkün olduğunca sakin olmaya çalışın..sizi meşgul edecek,meşgul olurkende düşünmenizi sağlayabilecek uğraşlar edinin..her gün bir kaç saatinizi kendinizi düşünmeye ayrın..örneğin nöbetleri düşünün..katalizör neydi,nasıl sürdü nasıl duruldu..bunları iyi takip etmeye çalışın..sizi endişeye sokan şeylerden uzak durmak sizi tedavi etmez..aksine bunlarla bir arada yaşamak zorundasınız...

etrafınızdaki kişilerin size yaklaşımlarıda çok önemlidir bu süreçte..siz bir panik havasına girmişken sizinle birlikte sanki kıyamet kopuyomuş gibi hareket eden kişiler size hiçbir fayda sağlamaz aksine daha çok telaşa sokar sizi..bu yüzden çeverenizdeki kişileri uyarın..onlara şunu söyleyin hatta..ben ne yaparsam yapayım sakin olun,gülümseyin,ve çok sürmeyeceğini söyleyin,yavaş konuşun,bağırmayın,sonuna kadar sakin olun..nöbet esnasında size bu şekilde yardım edecek kişilerde tedavinizde önemli rol oynar..nefeslerinizi düzenlemeniz size çok yardımcı olacaktır..nöbetler sırasında nefes çok önemlidir..ve çok önemlibir şey daha..siz düşünebildiğiniz kadar varsınız..nöbet sırasında bile mümkün olduğu kadar mantıklı düşünmeye gayret ediniz..


sonuçta aklınızdan çıkarmamanız gereken en önemli madde şu; sizin fiziksel bir rahatsızlığınız yok..olduğuna inandığınız sürece bundan kurtulmanızda o kadar zorlaşır..doktorunuzla beraber belirleyeceğiniz tedavi yöntemleri (psikoterapi,nefes egzersizleri,spor vs) ve kendinize olan inancınızla birlikte,panik atak denen rahatsızlık yenilmesi gayette kolay bir durumdur...

üzgünüm ama bu tür hastalıklara sahip kişilerle yaşamak veya çalışmak veya birlikte olmak çok zordur. hatta belirli bir süre sonra bu tür hastalığa sahip kişilerle yaşayanlarda bile psikolojik sorunlar başlayabilir. etrafınızdaki kişileri veya arkadaşlarınzı çok iyi seçin. çünkü bu tür nöbetler sırasında size sizden başka yardım edecek tek kişi onlardır..

Öncelikle geçmiş olsun ceyda_graf konu üzerine mu nun yapmış olduğu açıklamaya aynen katılıyorum panik atak teşhisi konulan kızkardeşim mu nun söylemiş olduğu tüm belirtileri yaşadı. Çok şükür şu an gayet iyi.

tam 5 senedir bu illet hastalıklamücadele ediyorum son 2 senedir rahattım fakat son zamanlarda yaşamış olduhum stres ve üzüntü yeniden hortlamasına sebeb oldu diye düşünüyorum.size tavsiyem sizin güvenebilecehiniz bir uzmana görünmeniz ve sizi sıkan ve stersyarantan yerlerden uzak kalmanız.yorgunluk, uykusuz kalmakta bu hastalığın beslenmesine yol açıyor.inş.iyi olursunuz.

İlk önce stresli bir hayat yaşıyorsanız bu hayatnızı düzene sokmaya çalışın. Stres hakikaten insana çok zarar veriyor. İş stresi yüzünden benim midem harap oldu. Gastrit hastalığı vurdu. Ağrı tuttuğu zaman direkt secdeye kapaklanıyorum valla. Bende panik atak yok ama dengesizlik söz konusu. Durduk yerde hiç birşey yokken sinir geliyor. Hemde öyle böyle değil. Geceleri duvara yumruk atmalar diş sıkmalar uykuda konuşmalar. Durduk yerde gülme tutuyor. 5 dakikam 5 dakikamı tutmuyor. Allah yardımcınız olsun. Uzman bir psikolog eşliğinde tedavi olmanızı öneririm. İlaçlara çok güvenmeyin vücut alıştığı zaman fayda etmeme gibi durumlar olabiliyor. Hem bağımlı oluyor hemde hiç ilerleme kaydetmemiş oluyorsunuz tedavinizde. Sağlıcakla kalın kafanızı olur olmaz herşeye takmamaya çalışın. Geçmiş olsun.