Fotoğraf, Halkın Sanatıdır;

Fotoğrafa başladığım ilk yıldan bu yana bakışımın, duruşumun, muhakeme yeteneğimin vs çok çok geliştiğine inanıyorum. Ve bir şekilde beni fotoğrafa bulaştıran insanlara hep şükran duyuyorum. Açtığın başlık için teşekkürler orhan yum.

Sevgili Orhan Yum,
düşüncelerini paylaşmamak mümkün değil gibi geliyor bana, ama umarım karşıt görüşler de çıkar da, bir açılım sağlanır.
Dünyayı enlem ve boylam çizgileriyle dörtgen dilimlere ayırmak gibi, insanların ve yeryüzünün her santimetre karesini kadraja almak, vizörden bakmak, nelerin düzeltilmesi gerektiğini daha alıcı gözüyle ve daha net görmemizi sağlıyor gibi...

tebrikler orhan arkadaşım,

yukarıdaki yazdıklarına katılmamak mümkün değil.. fotoğraf bize nasıl davranmamız gerektiğini ve neyin doğru neyin yanlış olduğunu en güzel öğreten ögelerden biri.. üstelik bu öğretiyi bilinç altına görsel olarak yerleştiren ve ister istemez kişileri yönlendirmeye yardımcı olan bir sanat.. sevgili oğuzalp'in de söylediği gibi insan kendini değişmiş hissediyor zamanla..

aslinda karsi cikayim mi cikmayayim mi bilemiyordum ki lacimertin yazisindan kuvvet alarak karsi cikmaya karar verdim..
neden fotograf; muhakeme yeteneginizi gelistirir, nasil davranmaniz gerektigini ogretir arkadaslar?
ben mi cok kaba dusunuyorum yoksa aslinda fotograf makinesi dedigimiz nesnenin icerisinden bakan bizler aslinda, sadece gercek hayata baktigimizdan dolayi mi ogrendigimizi dusunuyoruz?
yani aslinda fotografa baslamadan once, hayata dikkat etmiyor muyduk?
..veya konuyu dallandirip budaklandirmadan once soyle bir soru sorayim: bir cafede oturup, camdan, disaridaki insanlari izlemekle neler ogrenirsiniz? viewfinder'in icinden bakmakla arasindaki fark nedir?
..........

"bu yüzden,günümüzün kaotik yapısında, fotoğrafın terbiye edici yönünü göz ardı etmemek gerekir.
daha disiplinli bir toplum; daha temiz ve daha estetik bir ülke; daha gözel bir kent; çevreye duyarlı bakışlar gibi,bu örnekleri sördürebiliriz.bu anlamda,
toplumu dağınıklıktan kurtaran, çok ciddi bir terbiye bilimselliği var fotoğrafın."

lutfen bunu acar misin orhan yum?
cevreye duyarli bakislarla fotografin iliskisini.. daha temiz ve daha estetik bir ulke ile fotografin iliskisini.. terbiye bilimselligi ne demektir bu arada, onu da anlayamadim..
ve bunlarin hepsi milyonlarca kez deklansore basilmadan dolayi olusuyor.. oyle dusunmenin sebebi nedir?

hepinize öncelikle teşekkürler ilginiz için.

dadanagast bey, sanırım benden yazdıklarımın hemen hepsini farklı bir dille tercüme atmemi istiyorsunuz.
bunu isterseniz şu şekilde ifade edeyim.
bir fotoğrafçıyıyla normal bir insanı ayıran en büyük özellik algılama ve dikkattir bence. yani bakmak değil, görmektir.
daha önce bahsettiğim gibi,
50 sene önce dijital olayı yoktu ve gerçek fotoğrafçılar sadece sınırlı sayıda fotoğraf çekme mecburiyetindeydiler.
bunun için daha dikkatli olmaları gerekiyordu.
işte bu durum insanı daha disiplinli ve daha verimli kılıyordu. ve insanı sanatına karşı terbiye ediyordu.

şimdi ise dijital devrimle beraber daha çok insanın acizliği ve dikkatsizliği görülmektedir.
nede olsa filim derdi yok diye şuhursuzca çekilen fotoğraflar, ve östünde oynanılmış kareler,
en büyük kirlilik bu değilmi sayın dadanagast.

fotoğraf estetiktir ve estetik gözellik gerektirir.
buda insanın bakış açısıyla orantılıdır.

Valla burası beni aşar. En iyisi sadece okuyayım.

Aynı şeyi ikinci kez yapıyosun orhan...
Lisanslı program kullanımı konusunda başka topic te laf yedin, serbest kürsüde telafi etmeye çalışıyosun...

Tüm fotoğraflarını çaldığı makinelerle çeken birisini düşün..... Korsan yazılımla fotoğraflarını işleyen kimsede aynı kefededir(bence)....

Terbiye bilimselliğinden bahsetmişsin..... Korsan yazılım kullananları kastediyosundur(umarım)

Fotoğraf çekmekle veya sanatsal olarak bu işi icra etmekle insanlar olduğundan farklı daha duyarlı daha disiplinli ve terbiyeli olacaksa doğar doğmaz herkesin eline bi makina tutuştursunlar dünya daha güzel olur sizin görüşüüze göre.

İnsanları yaptıkları işlere ve mesleklere göre kalıba koymak mantıksız.

Fotoğrafçının görmesi ile çekmeyenlerin görmesi arasındaki fark çekeceği objeye odaklanmaktan başka birşey değildir.

Ressamlar fotoğrafçılara göre daha iyi bir görüşe sahipdirler ve o gördüğünü hafızasında uzun süre tutabilirler. Modern ressamlara bakın hepsi dağınık tiplerdir.

50 lerde fotoğraf çekmenin kolaylığından bahsetmissiniz, o yıllarda şimdiki gibi deklanşöre bas ve bilgisayarda seyret mantığı yoktu ve işler dahada zordu.

helal olsun omerk.. aynen oyle demek istedim iste..

..

mutlaka sanatcilarin yasam tarzlari sanatci olmayanlarla ayni kefede degildir.. ama burada bahsi gecen konu, fotografci ile fotografci olmayan arasinda ise konu absurd bir hal alir.. tabii ki her meslegin kendine ozgu meziyetleri, yaptirimlari, uyulmasi gereken kurallari vardir; ama tum bunlar demek degildir ki kisi de hayatinda ayni olculerle yasar..

.........

fotograf makinesini kullanmakla; dikkat ve bakis mutlaka ki degisir.. ama degisen aslinda, fotografi cekmeye yoneliktir.. tetikte beklemektir mesela..

dunyanin guzelligine tanik olmaktir ayrica..(ki burasi onemli, orhan yum'un dedikleriyle bagdasiyor aslinda..)
..............................
mete; eger ki kisi caldigi fotograf makinesiyle fotograf cekecekse, yani fotograf makinesini calma amaci, birilerine satip para elde etme icgudusu degilse; bence olay tamamen degisir.. hirsizlikla, fotografcilik ruhunu ayni kefede degerlendiremezsin.. her ikisi de farkli tanimlar degiller mi, yoksa ben mi yaniliyorum?
dunyada milyonlar milyarlar, ucretsiz program kullanmaktalar.. bunu takdir etmek tabii ki, o programlari yaratan ve o programlardan para kazanan insanlara cok buyuk haksizlik olur..
ama yine tekrarliyorum; fotograf cekme ile kacak program kullanma arasinda kesinlikle bir kesisim yoktur.. her ikisi de tamamen farkli konular..
...son olarak; "terbiye bilimselligi" denip duruyor.. ne anlama geliyor bu? gercekten ogrenmek istedigim icin soruyorum..

arkadaşlar daha önceki yazdığım yorumla şimdiki konunun geldiği yer farklılık arz ediyor gibi geldi bana.. benim fotoğrafın insanı değiştiriyor olmasını algılamam sizin algılamanızdan biraz farklı.. siz fotoğraf çekenin farklı olduğunu iddia ettiğini düşündüğünüz orhanyuma yorum yaptınız.. ben ve sanırım oğuzalp arkadaşımız şunu kast etti: fotoğraf çekmek bir ayrıcalık veya insanın terbiyesini geliştiren bir olgudur cümlesi çok farklı yerlere çekilebilir.. ama benim kast ettiğim fotoğrafın kendisi.. bir kişi hiç fotoğraf çekmemiş olabilir ama çekilmiş fotoğraflara bakarak da ufku gelişir ve yanlışı, doğruyu ayırt etme melekesi güçlenir.


"daha önce bahsettiğim gibi,
50 sene önce dijital olayı yoktu ve gerçek fotoğrafçılar sadece sınırlı sayıda fotoğraf çekme mecburiyetindeydiler.
bunun için daha dikkatli olmaları gerekiyordu.
işte bu durum insanı daha disiplinli ve daha verimli kılıyordu. ve insanı sanatına karşı terbiye ediyordu.

şimdi ise dijital devrimle beraber daha çok insanın acizliği ve dikkatsizliği görülmektedir.
nede olsa filim derdi yok diye şuhursuzca çekilen fotoğraflar, ve östünde oynanılmış kareler,
en büyük kirlilik bu değilmi sayın dadanagast. "

ben orhanyumun konuyu yukarıda ki şekilde kast ettiğini anlayamamışım başta.(sabahın ikisinde ancak bu kadar anlayabilmişim demek ki ) benim anladığım fotoğrafın insan üzerinde yaptığı değişiklikler.. buna insanın görgüsünün artması, neyin nasıl olacağını bilmesi, kıyaslama kabiliyetinin gelişmesi, bakış açısının değişmesi v.s. daha bir sürü olgu eklenebilir.. ama yukarıdaki yoruma katılmıyorum.. özellikle şuursuzca fotoğraf çekildiğine.. çünkü bilinçli bir kişi zaten almak istediğini alır çekilen fotoğraftan.. yoksa sadece fotoğraf çekmekle insanın terbiyesi (buradaki terbiyeden kasıt sanırım kültürel farklılık) değişmez.. önemli olan çektiği fotoğraf da anlatmak istediğidir kişinin.. işte kişi bu anlatımı geliştirmek için farklı bakış açıları kazanır ve bu da kişinin kendisindeki değişimi ifade eder.

sağlıcakla...