Çirkin Yorum

5. element, tahta!

hımm, odunum hikayesini burda da anlatmam farz oldu.

Afyonun bir köyünden bir köylü eşeğine yüklemiş odunlarını şehere (yani afyon a) götürüyor. Yolda arabası bozulmuş bir öğretmen görüyor. O zamanlar araba, otobüs falan yok şimdiki gibi. Öğretmen soruyor köylüye:
nereye götürüyorsun odunları?
köylü: şehere.
öğretmen: kaç paraya satacaksın?
köylü: 7 liradan aşağıya satmam.
öğretmen: al sana 10 lira, ama odunları dök beni götür eşekle şehere kadar,
diyor, köylü kabul ediyor. yola koyuluyorlar. bir süre sonra köylü başlıyor mırıldanmaya : aa odunum kaldı ama orda.
öğretmen: parasını verdim ya.
köylü: ama benim odunlar orda kaldı
öğretmen.
köylü: odunumu ya başkaları alırsa
öğretmen:
köylü: odunum da odunum.

Hocaha fıkramda fıkram.
Gaijin pazan hanım bunu kendine avatar yapsın.
Eraycıım çok haklısın.

bütün Afyon'lular böyle midir peki? bu fıkradan birkaç türlü karakter analizi yapılabilir ayrıca, hangisini vurguluyorsunuz?;

a) yardımseverlik
b) odunseverlik
c) sözünde durmazlık (?)
d) dır-dır-dır (odunum da odunum!)

Soruyu şöyle düzeltelim. Aşağıdaki fıkradan hangi sonuç çıkarılamaz.
A

hakkaten yaa fıkrayı bir daha okudum da yardımseverlik şıkkını eledim direk

madem köyün adını da vereyim. o zamanlar tavşanlı afyon a bağlı bir köydü. fıkradaki köylü de tavşanlı lı köylü. Şimdi kütahya ya bağlandı o köy.

hocha satma hemşerini satmaa Afyon'lu işte ben anlamam

Bu adamın gitceği yok. En iyisi ben gidem. Hadi iyi gecleer. Tek durun.
Tek durmak ne demek hocahaya sorabilirsiniz

dek durum değl miydi o??