Fotoğrafçılığın İtici Yönleri

hemen hemen aynı seyler cok gelir basıma.
insanın fotograf cekmek istemedigi zaman cekmeye zorlanması ne kotu bişey ya

kırıcı olmadan nasıl geri çevircez ?

kırcaksın makineyı,en yakın kafada

maqara ne kadasr güzel anlatmışsın..Gerçketkten inanılmaz sıkıntı verici bir şey bu..

Ve sonra da sana bakarak seni kastederek ""aa hiç de güzel çıkmamaışım" demeleri yok mu?..

Bir de kendi makinemle bile olsa "abi benşi çek", "hpcam şöyle okkalı bir fotoğrafımı çek", " gel gel bak şurdan şöyle bir rewsmimi al -emir kipiyle konuşurlar bir de-" demeleri artık kına getirir oldu bana..

Ben çektiğim fotolardın yüzde seksenini duyularımla, duygularınla çekerim..Yani bakarım hissederim ve çekerim..

Ama bunu birilerine anlatmak öyle zorki..Fotopraf çekmek istemeyince de "senin makinene kalmadık" sitemleri vs vs ..

Gerçekten sıkıntısı da çok bu işin

ayyynen öyle
'ayy güzel çıkmamışım' derken bunun içinde sitem var
içimden neleryorum neleer.
bi kez ' güzel olsan güzel çıkardın ' dedim de ne biçim bozulmuştu arkadaş...

sürekli kendileirni çekmemi isteyenler yüzünden hergün yanımda taşıdğım kamerayı şimdi sadece haftasonları taşıyorum

ozel gun fotografcisi muamelesi gormek hic hos degil, ailede ve arkadas cevresinde adimiz cikmis bi kere ama
oyle artis artis yok fotografimi cek yok bilmem guzel cikmamisim felan filan yapanlara "agzini burnunu kirarim senin!" deyin, ise yariyor hatta gerekirse ibretlik 1-2 tanesine yapin fotograf meraklilarinin iclerinde aslinda nasil birer canavar beslediklerini gosterin ki imajimiz duzelsin, boyle abidik-gubidik seylerle karsilasmayalim

aynı şeymi bilmem ama bide şunu dinleyin..

uzak şehirlerin birindeki samimi arkadaşımın kardeşinin düğününe gittim. Yanlış hatırlamıyorsam D100'dü makina elime tutuşturuldu. Meret bi ağır.. bide okkalı bi objektif takılı.. hiç yoksa 3-4 kilo var.."abi sen bu işin pirisin" diyerek itekleyiverdiler.. ulan oğlum lan ben haltercimiyim arnıldmıyım.
"yok abi sen çek kafana göre.. al şu 3 tanede 2 cigabaytlık hafıza kartını bittikçe değiştir"
BUYUR !!!.. bizimki fotoroman yapçak düğünü
"ha abi bide cihaz zimmetli biliyomusun aman diyim başına bi iş gelmesin"
LLAAayynn tööbe yaa
yorulurum arada bir cihazı masaya sandalyeye koyarım.. bebebelik rahat durmaz.. gelip dokunmak isterler. Yaz günü heryanım sıvı içeceklerle dolu.. neyse fazla uzatmayım.. azıcık anlayan bi akrabalarına "hadi sende bizi çek" diyerek akşama doğru tutuşturuverdim daha da elime almadım..

diğer yandan kendi makinamıda evlendiğimde eşime verdim. Filmli bir eos500n. kaç yıl geçti ama hala önemli anlarda çağrılmaktan ve film bitiş sonrası banyo-tab angaryasından kurtulamadım.
DSLR almama sebeplerim arasında zırt pırt fotoğraf isteği gelme sorunsalıda var..

Bir de fotoğrafçı çıktı ya adımız..

Es gaza bir foto safaride çektiğim 100-150 fotoğrafa rastladırlar mı, ah işte başlar bzideki sıkıntı..

"Çeke çeke bunu mu çektin"
"bu da ne öyle"
"şurası niye kırmızı"
"hıı bu güzel"

fotoğrafçı kesiliverirler..Ya da koca beğenmez geline dönüverirler..

Sen bir kariyerin var ya (!)..

Kurtaramaya çalşırsızn "Yok bu ham görüntüydü, yok burda şu vardı bu vardı" derken çekip indirivereceğin gelir kafasına makineni, ancak hem makineye yazık, hem arkadaşına der susarsın.

Ahhh ah..

evet abi bu yuzden arsivi her zaman saklamak gerek
"ayni yeri niye 10 kere cektin?" gibi sorular geliyor
derdimizi bizden baska anlayan yok

kimisi yeni kamera almaya karar verir ama ne alacağına karar veremez
her gördüğü makina hakkında sorar sorar sorar...
al diyemiyorum
çünkü biliyorum ki eğer alırda memnun kalmazsa benim başıma patlar.