f gelincik
f gelincik (üye)
Kocaeli / Stüdyo Fotoğrafçısı

17 Agustos

17 AGUSTOS 2006. tam 7 sene ne cabuk gecmıs bana daha dun gıbı gelıyor aklıma geldıkce hala korkusunu ıcımde duyuyorum. insallah birdaha boylebır afet yasamayız, hayatını kaybeden kardeslerımıze dua edelım.

Tarih: 17 Ağustos 2006, 11:20 - İp: 85.***.**5.198
stcolor
stcolor (üye)
Ankara / Stüdyo Fotoğrafçısı

Allah o acı günleri ve benzerlerini bir daha yaşatmasın inşaallah, öldürülen insanlarımıza Allah'tan rahmet ve mağfiret diliyorum.

 

Tarih: 17 Ağustos 2006, 19:02 - İp: 85.***.**5.12
n.baba
n.baba (üye)
Ankara / Amatör

hayatımda hiç çürük bina yapmadım. keşke mesleğimi kocelide düzcede yapsaydım, belki birileri kurtulurdu. yatağımın sallanmasını balkon kapısının zangır zangır titremesni ışıklar söndüğü için ankaranın o karanlık ve ürkütücü halini hiç unutmayacağım. kız kardeşim oradaydı günlerce gönderdiğim çadırda bahçede yattılar.allah bir daha öyle günler göstermesin. ölenlere rahmet dilerim . katil müteahhitler vicdanlarında ömür boyu mahkum olsunlar.

 

Tarih: 17 Ağustos 2006, 23:52 - İp: 81.***.**6.8
zax
zax (üye)
İzmir / Reklam Fotoğrafçısı

Herşey normalken hiç beklenmedik,hiç bilinmedik bir şey oluyor.Etraf inanılmaz bir gürültüyle inliyo herkes bağırışıyo ama kimse başkasının derdinde değil,çünkü daha o da ne olduğunu bilmiyor.Başlıyor tepeden tonlarca ağırlıktaki betonun düşmesi.Bi anda etraf kararıyo.Gece sevgiline msj atarken bir bakmışsın her taraf kap karanlık,nefes almakta güçlük çekiyorsun.Bi silkeleniyorusn birde bakmışsn bacağını hissetmiyorsun.Bağırıyorsun karşılık alamıyorusn.Hayatını atmak istediğin bir dolaba bırakmışsın.Aradan ne kadar zaman geçiyor bilmiyorsun.Ailen,dostların ne durumda bilmiyorsun.İnleme sesleri geliyor.Bi zaman sonra bi ışık geliyor ardından bir el.10 kişi uğraşıp çıkartıyor seni.Etrafına bakıyorsun eşini dostunu arayan onlarca insan.Sana doğru koşan 3 kişi görüyorsun.Annen Baban Ablan.Bi an hiç mutluluğun ve acının son noktasında ağlamaya başlıyorsun.Ambulans'a binerken bütün mahallenin yok olduğunu görüyorsun.Tedavi olup kısa zamanda hastaneden çıkıyorsun.Yardım etmek için mahallene gidiyorsun.Molozları kaldırıp canlı ararken daha 7 saat önce veresiye süt aldığın bakkal amcanın cesediyle karşılaşıyorsun.Ağlıyorsun ama yardım etmeye devam ederken çocukluk arkadaşının cesedi çıkıyor bu sefer.
Aradan 7 yıl geçer geçer hala tedirgin uyursun.

Arkadaşlar bu hikaye benim değil ama şu an yanımda duran çok yakın bir arkadaşım.Sizlerle paylaşmak istedi.

 

Tarih: 18 Ağustos 2006, 00:21 - İp: 81.***.**9.145
kemali
kemali (üye)
Samsun / Amatör

Depremde hayatını kaybedenlere Allah dan rahmet,yakınlarına başsağlığı diliyorum.Bir daha böyle acıların yaşanmaması dileklerimle.....

 

Tarih: 18 Ağustos 2006, 08:32 - İp: 88.***.**6.135