Kirencikde Bir Gün

Gece boyu devam eden yağmurun ardından gidip gitmemekle tereddüt ederek uyandık sabahın daha ilk ışıklarında..

Dünün kapalı ve yağışlı havasının aksine pırıl pırıl bir gün karşıladı bizi sabah sabah..

Yükselen sis güzel bir günün habercisi gibiydi.Yeşeren Durağanın dağları arasında kalan yoğun sis kümelerini fotoğraflıyorum. ..Muhteşem bir an bu..

Hava akımlarıyla sisi kümeleri bir o yana bir bu yana nasıl da gidip geliyordu..Ve en sonunda da havası kaçmakta olan bir balon gibi gökyüzüne doğru fışkıran sisleri ağaç ile kompozisyon oluşturacak şekilde çekerek iniyorum aşağıya.

Fatih hoca ile hazırlıklarımızı yapıp Kirencik köyüne doğru yola koyuluyoruz..Hava tertemiz pırıl pırıldı ancak yüksek dağlara doğru ilerledikçe dün yağan yağmurun etkisini fazlasıyla hissetmeye başlıyoruz..Yollar çamurlaşıyor, hava bulutlanıyor ve üşümeye başlıyoruz..

Alaçam yolundan Çatak Mahallesine doğru sapıyoruz.Ancak araba gidecek gibi değil.En azından gider ancak çıkma çıkmaz.Yol çok kötü ..Kaygan çamurlu ve taşları tamamen gömülmüş.Tam arabamızı burada bırakıp köye yürüyerek gitmeyi düşünürken iki amca geldi yanımıza..

Eşekleriyle Kirencik köyünden geliyorlardı.Yolu sorduk çok iyi dediler..Arabayla gidebileceğimizi söylediler.

E biz de her ne kadar dedikleri gii çok iy olmasa da iyidir deyip onlara veda ederek ayrıldık..Bunun üzerine tüm riskleri göze alarak devam ettik.

Yol rampa aşağı iniyor.Korkum geri çıkmakta.Ve ağır ağır ilerledik.Zaman zaman kaydık ta ..Ancak sağ salim nihayet köye inmeyi başardık..İnerken bir kaç çoban ile de karşılaaştık.:Gittiğimiz yolun doğru olup olmadığını öğrendik onlardan.

Aşağıda dünden köy iznine gitmiş olan i öğrencilerimiz karşıladı bizi...Dünden haberleri vardı zaten..Ve onların babaları..Doğrusunu söylemek gerekirse büyük bir misafirperverlik örneği gösterdiler bize..Bir an olsun yanımızdan ayrılmadılar..

Köyü geziyorum..Diğer köylere göre nispeten daha gelişmiş.Ancak nüfus açısından kaderleri aynı.Nüfusu çocuklar ve yaşlılar oluşturuyor..

Yaşı başı 60-70 olmuş bir amcayı tarlasında ziyaret ediyorum.Tere karışmıştı.."Amca ne bu hal.Bu senin yapacağın iş mi ki "diye sorduğumda dediği şey “ne yapalım hoca..Kimse yok ki” oldu.

Evet gerçekten yoktu..ve saydı da oğlum şurda kızım şurda fala falan..Ama o baba ocağında tek başına direniyor..Yıllarını geçirdiği bu köyden ayrılmak öyle zor ki..Ben ordan ayrılırken o da işinin başına dönüyor

Böylece amcayı tarlasında bırakarak yeni yapılmış olan köyün camisine gidyorum..Sağ olsun Hüseyin hocam bizi candan ve güler yüzüyle karşılıyor.

Ve ibadete yeni açılmakta olan camisini gezdiriyor..Caminin içi çok iyi döşenmiş..Her yer pırıl pırıl ..

Kütahya çinileriylee kalanmış duvarlar.Ve yerlerde tertemiz halılar..Ama benim dikkatimi minberin örtüsüne düşen güneş ışığı çarpıyor..Onu fotoğraflıyorum.

Caminin çevre düzenlemesi de bir o kadar güzel.Caminin bahçesinde güzel bir çardak var..Hüseyin hocam bizi oraya davet ediyor.Oraya geçmeden bir de dış cepheden bir fotoğrafını ç