Aklı mı Kalbi mi Dinleyeceğiz ?

Hangisini seçersek daha az inciniriz?

Aslında hayat gibi biraz da... Hiç bitmeyecekmiş gibi ve yarın bitebilirmiş
gibi yaşamak gerek belki aşkları da...

Sevgileri mi demeliydim yoksa?..

Ne de olsa sevgiyi aşktan üstün görenler artık çoğunlukta.

Bilmem sizin oralarda da öyle mi?..

Yakın çevremde aşka inanan kimse kalmadı sanki.

Aşktan dili yanan sevgiye sığınmakta.

Aşkta acı, sevgide şefkat var ya...

Birkaç acı deneyim sonrasında "Bir daha âşık olmak mı, tövbe!.." diye yaka
silkenler, "Aşk dediğin gelip geçer. Sevgi daha önemli. Ateş gibidir aşk,
koru kalır, en fazlası 7-8 ay sürer. Gel ben seni seveyim, kimseyi
sarmadığım gibi sarayım, bir ömür sürsün" derdindeler.

Ne sevgi aşkın yerini tutar, ne aşk sevgiden daha küçümsenir bir şeydir
oysa... İkisinin yeri ayrıdır; iyi ki de öyledir.

Son günlerde en sık duyduğum cümle bu: "Âşık değilim ama seviyorum!.."

Keşke her şey basit bir kavram karmaşasından ibaret olsa, ne yazık ki değil
ama.

Sevmek başka, âşık olmak başka...

Âşık olduğunuzu istemeseniz de seversiniz de... Sevdiğinize âşık
olamazsınız.

Sevgi dünyayı kucaklar, aşk ise dünyayı 'o' yapıverir bir anda.

Ama üç gün sürer aşk ama beş gün ama bin...

Önemli olan süresi değil ki... Bitip bitmemesi de hikâye.

O süre zarfında yaşananlardır mesele.

Bunu bilmeli, buna sahip çıkmalı insan belki de.

İçinin titremesine, onu görünce elinin ayağının çözülmesine, onun için
saatlerini ayna karşısında geçirmesine...

Yoksa arkadaşı da sever insanı, ama hiçbir sevdiğine heyecan duymaz kimse. O
nasılsa seviyordur, onu her haliyle bağrına basıyordur. 'Onun için' bir şey
yapmak gerekmez. Sevgi çaba istemez.

Ama aşkı taze tutmak gerek. Aşk affetmez! Çirkin görünmeye müsaade etmez.
Kendini beğendirme çabasının sonu gelmez. 'Onun için' yapılır ne
yapılıyorsa.

Her yerde o vardır, her suda 'o' içilir biraz da...

Şimdi... Hadise bu kadar açık ve anlaşılır iken...

Aşkın insanın başını döndüren tutkusuna hayır, sevginin 'seni hep seveceğim
garantisi'ne evet demek ne kadar doğrudur, sorarım bir bilene.

'Kaybetme korkusu' değil midir ilişkileri canlı tutan?..

Her an gidecekmiş gibi dört elle sarılmalı insan aşkına.

O yüzden diretirim ya: "Beni sevme, âşık ol bana!.."

Nasılsa bitse bile, ben istedikçe kalacaksın içimde!..