K10d 16 Bit Mi 12 Bit Mi??

meliksahu konu söylediğin gibi değil.
Sana durumu izah edebilmek için basitçe örnekleme yoluna gideceğim.

Sensörlerin üzerindeki pikselleri bir kova gibi düşün.Bu her bir piksel çekim anında pozlama süresi kadar ışığı (fotonları) toplar.Bu toplanan ışık farklı dalga boylarında olduğu için bunların miktarının doğru algılanması gerekir.
Kovamızın üzerinde (12 bit lik makina için söylüyorum) ölçümü doğru yapmak için 12 skalalı ölçüm noktası olsun.
İki skala arasında kalan ışık tam olarak doğru algılanmıyacağı için makinanın işlemcisi burada miktarı en yakın skalaya tamamlama yoluna giderek gerçek renge yakın bir rengi kafasına göre tutturmaya çalışacaktır.

Oysa 22 bik lik konvertöre sahip makinada ise toplanan ışık miktarı daha hassas biçimde hesaplanıp değerlendireleceği için makina renk bilgisini kafadan atmayacak ve doğru değerlendirecektir.Çünkü o kovada 22 adet skala olduğu için toplanan ışığın miktarı ve dalga boyu daha kesin hesaplanacaktır.

Umarım bu örnek konuyu anlama yardımcı olmuştur.

Sonuç olarak 22 bit lik konvertör bize daha doğru renk bilgileri vereceği için illa 22 bit lik çıkış olacak diye bir kural yok.

 

bit arttıkça boyutta logaritmik fırlıyor 50+mb gibi raw :d çıkarsa şaşmayın.

 

onixon evet 22 bit ile 12 bit arasındaki renk algılama yeteneği tam 1024 kat daha fazla.K10D de 10mp lik makinalar arasında raw formatta dosya boyutu en fazla olan makina.Bunun sebebi işte bu fazladan algılanan bilgiler.

 

Bence 12-bit 22-bit olayı gayet onemsiz bir konu, birazcik pazarlama aldatmacası çünkü:

1. Ben bir ara araştırmıştım, piyasada 24-bitlik ADC çipleri vardı ama hiçbirinin S/N oranı 120 Db'den daha iyi değildi. Basit hesapla, her bit 6 Db olduğuna göre 120/6 = 20 bitten sonrası çöp. Bu arada 20 bit yaklaşık 1 milyon falan eder, yani 1 milyon adet dikrit tonlama şiddetinden bahsediyoruz.

2. Adnan, piksellere dolan fotonlardan bahsetmiş. 10MPlik bir makinada en parlak yerine 1 milyon (20 bit) foton taneciği düşecek kadar ayarlansa, ISO değerini bir hayli düşürmek gerekir. Yani analayacağınız, en delikanlı pikselin üzerine bile 1 milyon foton düşmezken, siz bunu 20-bitlik dönüştürücüye veriyorsunuz.

3. Diyelimki kıstınız ISOyu dibine kadar, ama yine de olmaz. Çünkü foton tanecikleri piksellere eşit dağılmaz, teoriye göre tanecik sayısının kare kökü kadar bir değerde az yada çok olabilirler. Yani milyonun kare kökü = 1000 , yani aslında topu topu 10 bitlik hassasiyetiniz var.

4. JPG formatı 8 bit kullanıyor ve gayet yeterli.


Malumunuz, dijitallerin filme göreen büyük dezavantajı "Dynamic Range" dediğimiz aynı anda hem gölgelerdeki, hem de aydınlıktaki detayları yakalayamaması. Ama bunun tedavisi fazlaca bit eklemek değil. Esas problem, ADClerin filmdeki gibi logaritmik değil, lineer çalışıyor olması.

 

Sayın antika kesinlikle kırıcı olmak gibi bir niyetim olmamakla birlikte konu ile ilgili son mesajınızda söylediklerinizin çoğunun yanlış olduğunu söylemek durumundayım.

öncelikle bahsedeceğim konulara referans olarak kullanacağım web adresini vereyim.
http://www.clarkvision.com/imagedetail/digital.sensor.performance.summary/index.html
siteyi hazırlayan arkadaşın ana sayfasında çok daha fazla ayrıntı bulunmakla beraber bu makalesi konumuz için yeterli olmakta.
filmli makinaların digital olanlara göre dinamik rangede avantajlı olduğunu söylemişsiniz. ancak durum açık ara tam tersi durumda. filmli makinalar 6,5 f stopluk dinamik range sahipken en küçük piksel boyutuna sahip digital makinalar bile neredeyse 2 kat daha fazla dinamik range sunabilmekteler

herne kadar digital makinalarda son iki f stopluk kısmın pratikte faydasını göremesek de, buna rağmen filmli makinadan en az 3.5 f stopluk avantajı olduğu aşikar.

ikinci bir konu da "Quantum Efficiency" adı ile geçen piksele düşen herbir photonun kaç adet elektronu uyardığı. ideal sensöre düşen her photonun bir elektronu uyarması gerekir yanlız bu verimlilik en kaliteli sensörlerde dahi(canan 1d mark 2) %28 düzeyindedir. Yukarıdaki grafikte görüldüğü gibi 1d mark2 ve 5d dinamik range konusunda başı çekmekteler yalnız ADC lerinin 12 bitlik olası nedeniyle sensörlerini limitlerinde kullanamamaktadırlar. Bunun dışında içinde karekök geçen cümleni tam olarak anlayamadım ancak; sensörde oluşan noise'un sensöre düşen photon sayısının kareköküyle orantılı olduğunu söylemeliyim.
Photons Noise Signal-to-noise
Ratio
9 3 3 (düşük kalite)
100 10 10
900 30 30
10000 100 100
40000 200 200
90000 300 300 (Yüksek kalite)

Yani sensöre düşen foton sayısı arttıkça noise artıyor ancak S/N oranları da düştüğü için fotograf kalitesi artıyor.
diğer önemli noise etkeni ise devrenin kendi sıcaklığı. bazı elektronlar ışık almasa dahi ısıdan dolayı uyarılıyorlar.

Bunun dışında farklı makinaların düşük ışığa karşı duyarlılıklarını gösteren bir grafik daha var.

Burada da cmos sensörün üstünlüğü ortaya çıkıyor.

Anlaşılacağı gibi 16bitlik ADC fotografçılık adına büyük bir atlım olacak. özellikle fotografların karanlık kısımlarındaki noise önemli ölçüde azalacak.



#pantat' tarafından 01.04.2007 09:07:39 tarihinde düzenlendi.

 

Benim 1 sene kadar once okudugum bir makaleye dayanarak yazmissiniz.

15-bit, 2 uzeri 15 yani 32768. S/N oranini bu seviyeye erdirmek icin bunun karesi kadar yani 2 uzeri 30 yani 1 milyar foton toplamaniz lazim. Eger bir hata yaptiysam bu rakami yanlis hesaplamis olmam gerekir.

Diyelimki haklisiniz, fotografin en parlak bolgesine bu kadar ADCnin skalasini asmayacak sekilde 1 milyar foton toplanabiliyor, ama bu yine de siszin umdugunuz gibi ilerleme saglamayacak.

Dahasi pratikte dunya alem herkes bilirki pozlamada en hata affetmeyen dijitaldir, sonra da dia(pozitif) film. Negatif film ise bu kadar secici degildir. Inanmiyor musunuz, denemesi bedeva (yani neredeyse bedeva, ucuz bir filmli makina lazim, bir de banyo parasi falan ) Cikin gunesli bir havada uzaktan bir agacin golgesini cekin , hem dijital ile, hem de film ile. Dijitalde ya golgenin disindaki detaylari kaybedeceksiniz, yada golgedekileri, filmde her ikisini birden cekme ihtimaliniz vardir. Iste anlatmak istedigim "dynamic range" budur. Lutfen hadi, hemen simdi, bugun hava Istanbul'da gunesli.

Bence dijitalin daha iyi bir "dynamic range"e sahip oldugu teorisi benim bildigim pratige uymuyor. Sanirim sorun benim "dynamic range" diye adlandirdigim kavram, makalede adi gecen "dynamic range" kavramindan farkli.

Ayrica son madde zaten butun olayi ozetliyor. Siz cekim aninda dogru pozladiktan sonra, 8-bitlik JPG dosyalari zerrece RAW formati aratmiyor.


Hala tatmin olmadiniz mi ?

Sizin referans aldiginiz siteden bir makale:
http://www.clarkvision.com/imagedetail/digital.signal.to.noise/index.html

ve oradan bir grafik:

Altinda bir yerlerde ISO 100'de, resmin en yuksek elektron alan yerindeki sayiyi 52000 olarak veriyor, S/N icin karekokunu aliyor, sonuc 228. topu topu 8-bit, hatta ondan bile dusuk, ben size 10-bit mi demistim, 2 bit fazla soylemisim.


Uzun lafin kisasi, siz oncelikle fotografi cekerken dogru pozlamaya ozen gosterin, 8-bitlik JPG isinizi fazla fazla gorecektir. Fotografi adam gibi pozlamadiktan sonra, RAW olarak kaydettiginiz dosyadaki ekstradan 2-3 bit sizi kurtarabilir, o da sadece "under exposure" durumunda, "overexposure" durumunda bir bardak soguk su siddetle tavsiye olunur.

Buyrun Ken Rockwell'in sitesinden birkac faydali link:

http://www.kenrockwell.com/tech/raw.htm


We ozellikle altini cizmek istedigim cumle:

"If you're a tweaker you'd be interested to learn raw and JPG also have the same effective bit precision. JPG has 8 bits per color per pixel and raw may have 12 bits, but here's the big catch: raw is 12 bit linear, and JPG is 8 bit log, gamma corrected or some other non-linear transform derived from the 12 bit linear data. Thus in the shadows where this might matter the two are the same, since the full 12 bit resolution in the dark areas is preserved by the non-linear coding. Even if the two formats differed in dark resolution the sensor noise is still greater than one LSB anyway making it a moot point."