gencoo
gencoo (üye)
İstanbul / Amatör

Güneş Tutulmasını Çekmeyi Buldum!!!

Herhangi bir fotoğraf makinesi ile tam Güneş tutulması olayını görüntülemek mümkündür. Fakat hemen herkesin elinde bulunan 50 mm odak uzaklıklı klasik SLR türü bir fotoğraf makinesi ile film üzerinde ancak yarım milimetre çapında (0.5 mm) bir Güneş görüntüsü elde edilebilir. Daha büyük Güneş görüntüsü elde edebilmek için odak uzunluğunu artırmak gerekir. Bunu çeşitli tele-objektiflerle yapmak mümkündür. Şayet 200 mm'lik bir tele-objektif kullanılırsa, Güneş’in görüntü çapı ancak 1.8 mm' ye çıkarılabilir (Tablo-2). Odak uzunluğunun artması aynı zamanda film üzerindeki görüş alanının azalmasına neden olur. Bu bir dezavantajdır. Odak uzunluğu 500 mm'ye çıkarıldığı zaman Güneş görüntüsünün çapı 4.6 mm'ye yükselirken, 35 mm'lik film üzerindeki görüş alanı 2.7°´4.1°'ye düşer. Bunun anlamı, 35 mm’lik film üzerine, köşeden köşeye 9 adet Güneş görüntüsünün sığabileceğidir. Tutulma gözlemlerinde amaç Güneş’in korona tabakasını gözlemek olduğundan, odak uzunluğu - görüş alanı – Güneş’in büyüklüğü isteğe bağlı olacak şekilde çok uygun seçilmelidir. 500 mm odak uzunluklu bir tele-objektife 2´'lık bir tele-konvertör takarak odak uzunluğu 1000 mm'ye, görüntü çapı da 9.2 mm’ye çıkarılabilir. Bu durumda, tam tutulma sırasında 35 mm'lik film üzerinde Güneş diskinin sağında ve solunda 2.8 Güneş yarıçapına kadar olan korona bölgesi görüntülenebilir. İki Güneş yarıçapı büyüklüğünde bir korona bölgesi görüntülenmek isteniyorsa 1300 mm'lik odak uzunluğu idealdir. 2000 mm'den daha büyük odak uzunluğu 35 mm film üzerine tam Güneş görüntüsü vermez. Güneş’in görüntüsü filmin çerçevesinden taşar. Bu şartlarda daha yüksek ayırma güçlü ve bölgesel çekim yapmak mümkündür.


Güneş Tutulması sırasında kullanılan filtrenin geçirgenliği ve film hızı (ASA/ISO) fotoğraf çekerken uygun poz süresinin belirlenmesinde önemli rol oynar. Güneş ışığının çok kuvvetli olmasından ve ASA yükseldikçe filmin taneciklenmesinin artmasından dolayı, düşük veya orta hızda (50 veya 100 ASA) filmler tavsiye edilir. Zira, filmin tanecikleşmesi arttıkça görüntü kalitesi bozulmaya başlar. Kodak TMax 100/400 pro ve Kodak Technical Pan siyah-beyaz filmler, Kodak Ektachrome 100/200 Plus renkli slayt filmleri, ve piyasada bulunabilen Kodak Gold 100 renkli filmler tavsiye edilir.

Tutulma sırasında kullanacağınız doğru poz süresini bulmak için havanın açık olduğu herhangi bir gün denemeler yapmak gerekir. Güneş’in fotoğraflarını öğle zamanı sabit bir diyafram açıklığında (örneğin f/11, f/16 veya f/22), filtre kullanarak ve fotoğraf makinenizde mevcut her bir poz süresinde, örneğin 1/1000’den 1/2 veya 1 saniyeye kadar değiştirerek çekim yapın. Filmi banyo yaptıktan sonra en iyi kareyi belirleyin, ve o kareye ait poz süresini, tutulmanın parçalı evresi süresince yine filtre ile birlikte kullanmak üzere kaydedin. Güneş’in yüzey parlaklığı sabit olduğundan, Güneş tutulması sırasında çok ince hilal evresine kadar herhangi bir poz süresi değişikliğine gidilmemelidir. Güneş’in hilal evresinde poz süresini bir veya iki adım artırmak gerekir. Keza, tül bulutlar veya sis altında tutulma gözlemi yapılıyorsa gene poz süresini bir iki adım artırmak gerekir.

Tutulmanın en heyecan verici evresi şüphesiz tam tutulmadır. Birkaç dakikalık tam tutulma süresince Güneş’in beyaz ışık koronası, hemen disk kenarında kromosfer adı verilen ince-kırmızı atmosfer tabakası ve bu tabakadaki madde çıkışı olayları gözlenebilir.

Tam tutulma süresince Güneş filtreleri aletlerin önünden çıkarılmalıdır. Koronanın parlaklığı normal Güneş ışığından (fotosferden) yaklaşık bir milyon kez daha sönüktür ve herhangi bir filtreye gerek duyulmadan rahatlıkla fotoğraflanabilir. Ay kenarından itibaren Güneş koronasının yoğunluğu azalmaya başlayacağından bir tek poz süresi ile tüm koronanın görüntüsünü elde etmek mümkün değildir. İç korona, yani görünürde Ay'a yakın olan bölgeler dış bölgelere göre daha parlaktır. Bunun için takip edilecek en iy

Tarih: 16 Mart 2006, 21:45 - İp: yok